Ik wilde vandaag een gruwelverhaal schrijven. Een gruwelverhaal over de roadkill die ik vandaag ben tegengekomen. En dat vanuit een heel spitsvondige invalshoek, de afdeling ‘afvalverwerking’ in Slachthuis Alkmaar waar een overenthousiaste uitzendbureaumedewerkster mij in mijn pubertijd voor nog geen 2 uur naartoe had laten gaan. De kennis die ik daar heb opgedaan was, dat wat in Nederland bij de afdeling ‘afvalverwerking’ (rare naam eigenlijk) terecht komt, veelal naar Frankrijk wordt verscheept als lekkernij. U snapt dat het cirkeltje dan alweer bijna rond is als ik vertel dat ik de afgelopen twee dagen, tweemaal iets te ondefinieerbaars (maar best lekker) heb gegeten, waar ik met mijn gebrekkige Frans slechts uit kon opmaken dat het iets met koe en iets met varken te maken zou moeten hebben. Gelukstreffers, dus.
Maar goed, dat in combi met de roadkill doet mij haast over de streep trekken om eens wat bewuster om te gaan met vlees eten.
Een totaal gebrek aan fut weerhoudt mij er echter van om uitgebreid te schrijven. Vandaag was zwaar! Nog meer door de hitte dan door de afstand. Meer dan 30 graden, en dat 40 km lang. En dat op mijn laatste ‘stenen’ etappe (hoop ik). Hopelijk heb ik morgen iets meer beschutting!
Nu bivakkeer ik in een B&B dat hoort bij een lama-park (mensen, met meer tijd had ik ècht een gruwelijk verhaal kunnen schrijven) voor jonge gezinnen. Gelukkig begrepen de eigenaren dat ik niet nog 7 km wilde lopen voor een restaurant en mocht ik van hun keuken gebruik maken. Een overheerlijke pasta, zonder vlees natuurlijk.
In ieder geval ben ik blij dat ik voor deze streek weer vooraf heb geboekt. Het gemiddelde dorp dat ik tegenkom is niet veel meer een paar huizen rond een kerk. Veelal zelfs zonder kroeg.
Nu slapen. Het immers al bijna 21.30 uur.
FR0402 Lunéville – Jeanménil
Afstand: 40 km
26-08-2015
Iets ondefinieerbaars geserveerd krijgen doet met denken aan een ‘culinair hoogstandje’ voorgeschoteld gekregen in Pinar del Rio, Cuba. 🙂 Maar, ehh, 40k, da’s geen kattenpis. Respect!
Proficiat dat je deze étappe hebt uitgelopen. Ben gisteren naar de buluitreiking van Matthijs geweest. Was heel gezellig. Houd goede moed! Vader.
Iets ondefinieerbaars hebben wij ook ergens in Frankrijk gegeten. Ik ben vergeten hoe het heet, maar was iets met darmen. Ik kan nog voor mij halen hoe het er uit zag. Ook kregen wij eens het advies van de kelner om geen tartaar te eten. Of advies, nee een verbod. Tartaar is rauw in Frankrijk, maar dan ook echt rauw. Volgens hem kunnen wij Hollanders daar niet tegen. Waarschijnlijk wilde hij het niet terug krijgen.