Terwijl ik dit stukje schrijf, zit ik te luisteren naar ‘Camper van Beethoven’. Een band uit de jaren ’80 die nooit echt is doorgebroken. Hun bekendste liedje ‘Take the Skinheads Bowling’ werd nog wel gedraaid bij het onvolprezen radioprogramma ‘De Wilde Wereld’. Broer H. had de 12″ en het liedje komt nog wel eens voor in een (betere) popquiz. De rest van hun werk zal waarschijnlijk altijd slechts binnen beperkte kring gewaardeerd blijven. Te Zappa-esque, te experimenteel en te speels omgaand met gangbare normen.

Toen ik gistermiddag op het terras van het hotel in Simonskall zat (model Beieren / Tirol, met aan de voorzijde op de eerste etage een balkon) was ik weer getuige van een kaalkop-tafereel. Beneden langs het hotel kwam ineens een stoet voorbij van van zo’n 40 a 50 figuren. Ze hadden vrij veel ruimte nodig. Zeg, ze hadden per persoon zeker 10 vierkante meter levensruimte nodig. Mensen die uit het bos kwamen werden treiterig bejegend (geen geweld) en zo liepen ze vanuit het dorpje (meer dan een straat is het eigenlijk nauwelijks) het bos in. De Duitse gasten op het terras reageerden nauwelijks. Dit tafereel bleek vaker voor te komen. In 1944 (lang leve internet) werd hier de slag om Hürtgenwald uitgevochten. 70.000 doden. Sindsdien een geliefde plaats voor een bepaalde groepering om hun kameraden te eren. Eerst bij het monument in het dorp. Daarna in het bos. Zelf werd ik niet echt blij van dit tafereel.

De toch vandaag was een verademing ten opzichte van gisteren. Minder bos, meer uitzichten en af en toe zelfs een watertje. Vandaag ook meer stukken die er duidelijk op wijzen dat deze route ook gebruikt wordt als pelgrimsroute.
Aan de Nederlandse nummerborden die ik af en toe tegenkwam leidde ik af dat ik in een vakantiegebied terecht zou komen.
Echter, als iemand mij had verteld waar ik vandaag terecht zou komen, had ik vrijwillig mijn kop kaalgeschoren en was teruggekeerd naar Simonskall.
Tot op heden had ik eigenlijk òf in dorpjes van niets òf in stadjes overnacht. Toen ik Gemünd naderde viel het mij al op dat al vanaf ongeveer 7km bordjes stonden. Ook de bospaden waren keurig aangeharkt. Toen ik het bos uitstapte en middenin het dorpscentrum terecht bleek te zijn gekomen, werd me gauw duidelijk dat dit een toeristisch walhalla voor iedereen van 70+ was. OAD Reizen zal goede zaken doen met het toeristenbureau van Gemünd . De terrassen zaten vol met vooral Nederlandse senioren en de enige plek waar ik via de plaatselijke VVV een plaatsje kon krijgen was in een seniorenhotel. Ik denk dat ik de enige persoon onder de 65 jaar was die in dit stadje overnachtte. U begrijpt dat ik ’s avonds veel plezier heb gehad in dit dorp!
Goede reden om vroeg te vertrekken. Overigens wel met een enorme grijns op mijn kop.

DE0211 Simonskall – Gemünd
Afstand: 26 km
29-07-2013