Dag tien alweer. Wat vliegt die tijd! Voor vandaag was ik nog wel bezig met hoe de laatste 3 dagen zouden zijn. Nu heb ik alleen nog wat puzzels rond de laatste dag. Het gebied rond de Grote Sint Bernhard blijkt namelijk gewoon een wandelwalhalla. Vandaag ook bewust een extra lus ingebouwd om nog langer […]

Ja, nu ben ik echt aanbeland in de bergen. Kon tot je tot Martigny nog wel op de hoogtekaarten zien dat een route echt door een dal liep. Ooit moet je toch dat dal uit en dan moet je even een paar stappen extra verzetten. Zo lijkt wandelen haast op het echte leven. De oplettende […]

“Goedemorgen bankje”. Het Japanse gebruik om materiële zaken te begroeten, te bedanken en gedag te zeggen, lijkt ook bij mij in het dagelijks bestaan te zijn doorgedrongen. Ik zat net halverwege een klein klimmetje, eigenlijk het enige klimmetje in iets dat een heel makkelijke dag leek te worden. Zo makkelijk dat ik al extra laat […]

Ik buig mij al een week over de meest kenmerkende dingen die ik heb gezien in Zwitserland. Bij de Zwitsers. Nu kan ik niet 1-2-3 een haakje bedenken waarvan ik denk: “Eureka, dat juist ik met mijn Arendsoogblik als meesterobservator, dit stukje werkelijkheid eindelijk inzichtelijk heb gemaakt”. Tja, ‘s ochtends bij het ontbijt is mij wel […]

Een goede nachtrust, doet wonderen. De koorts was weg. Ik kuch en rochel nog steeds als een bejaarde. Afentoe lijkt er zelfs iets los te komen. Vandaag had ik een vrij vlakke route. Eerst langs het meer van Genève, daarna het dal in richting Aigle. Met een totaal andere mindset vertrok ik uit het hotel. […]

En toen was het oorlog. Ik hoor u denken, oorlog? In Zwitserland? Terwijl de Zwitsers toch altijd neutraal willen blijven? Iedere oorlog heeft ‘goeden’ en ‘slechten’. De ‘goeden’ vinden de ‘slechten’, slecht. En de slechten vinden zichzelf de ‘goeden’ en vinden de ‘goeden’ slecht. Op weg naar Lausanne merkte ik het al, hier was iets […]

Als je zo op pad bent zijn er heel wat typetjes die zich om je bekommeren. De godin Nehalennia kijkt met zorgende blik over je schouders mee. Bij iedere misstap die je doet komt haar hondje aansnellen om de reiziger in nood te redden. Ook de heilige Cristoffel zal er alles aan doen dat er […]

Vandaag had ik een rustdag. Althans, zo voelde het. Door het erg laat regelen van deze etappe, moest ik wat concessies doen qua route. Ik wil niet op gesloten herbergen stuiten en mijn verblijfsplaats voor vanavond had nog plek. Het betekent wel een tochtje dat weinig meer om het lijf had dan een veredelde lunchwandeling. […]

Soms, heel soms, voel ik mij een beetje als een hobbit. Of als Douwe Dabbert. Of een held in een jongensboek. Voor de leeftijd 8 tot 12 jaar, zeg maar. Vrolijk de wereld instappend, waar iedere hoek een nieuw avontuur kan beginnen. Nieuwe kleuren, nieuwe geuren. Een nieuw landschap dat er vriendelijk en uitnodigend uitziet. […]