Ik buig mij al een week over de meest kenmerkende dingen die ik heb gezien in Zwitserland. Bij de Zwitsers. Nu kan ik niet 1-2-3 een haakje bedenken waarvan ik denk: “Eureka, dat juist ik met mijn Arendsoogblik als meesterobservator, dit stukje werkelijkheid eindelijk inzichtelijk heb gemaakt”.

Tja, ‘s ochtends bij het ontbijt is mij wel vaker opgevallen dat de eieren rauw op het buffet staan. Ik had dit bij eerdere etappes door andere landen nooit zo prominent gezien. Maar of dit nu aan de Zwitsers ligt? Of aan het segment hotels waar ik door mijn late boeking mijn heil zoek? En als het al echt een beetje een Zwitsers dingetje is, moet je dan het hele volk hiermee oormerken?

Vanochtend stond ik bij het buffet en wilde nog voor onderweg gauw een appel en een ei voor in mijn mijn knapzak pakken. Bijna was ik het, voor mij voorlopig althans, Zwitserse gebruik alweer vergeten. Gelukkig bestaat voor iedere eenvoudige oplossing een ingewikkeld apparaat waar ik me vol interesse op stortte. Helaas, apparaten en ik zijn niet zo’n goede combinatie. Net toen ik de moed wilde op te geven kwam de behulpzame bediende aansnellen. “Kaput”, was zoveel ik begreep. Toen ik  vertelde dat ik naar Saint-Maurice ging glimlachte ze, wikkelde ze een ei in een servet en knoopte die aan mijn rugzak.

“Patience”, fluisterde zij mij toe, “Cuisson Lente”. Ik dacht alleen maar “O, shit, straks breekt dat ei”.

Toen ik een half uurtje onderweg was begon het kwartje te vallen. De temperatuur steeg tot meer dan 30 graden. De route was qua wandeltocht sowieso minder spectaculair. Een weg, met rechts een geelgrijze rivier. Om de 100 meter een zwetende mountainbiker. Heel af en toe een bankje waarvan je je door de hitte kon afvragen of het wel comfortabel rusten zou worden…. alleen die omgeving. De bergen worden nu wel echt!

Nu was mijn valkuil gisteren al een beetje dat ik veel te lange pauzes nam (en daardoor te laat binnen was). Dat zou vandaag niet gebeuren. Ik zit nu dan ook al een paar uurtjes heerlijk in de hoteltuin te genieten van een biertje en de oefenavond van de plaatselijke fanfare. Bert Haanstra waar ben je?

Oja, en dat ei? Opgegeten in het hotel van aankomst. Hard gekookt

CH0507 Aigle – Saint-Maurice
Afstand: 20 km
08-09-2016