Een goede nachtrust, doet wonderen. De koorts was weg. Ik kuch en rochel nog steeds als een bejaarde. Af en toe lijkt er zelfs iets los te komen.
Vandaag had ik een vrij vlakke route. Eerst langs het meer van Genève, daarna het dal in richting Aigle. Met een totaal andere mindset vertrok ik uit het hotel. En het was een pracht trip. Ook bewust lang gepauzeerd. Maar anders dan gisteren. Dit stukje hou ik kort, want ik ga slapen.
CH0506 Vevey – Aigle
Afstand: 33 km
07-09-2016
Ah, gelukkig, er zit weer beweging in. Je moet volhouden, Ton!
Mooi om weer wat van je te lezen. Maakte me toch zorgen. Geniet van je nieuwe wandeldag.
Wauwwat een mooie foto’s dat was een geweldige wandeling denk ik.. sterkte met de kuch..
Gelukkig dat het weer beter met je gaat! En wat is het daar toch mooi; altijd weer genieten!
Gelukkig, ik maakte mij al zorgen om mijn stiefzoon. Zo’n hoestje kan uitgroeien tot een longontsteking en in een vreemd land in een ziekenhuis belanden is niet leuk.
Alhoewel, toen ik een keertje ging skeeleren in Paris en iemand niet kon stoppen toen wij een heuvel afgingen, werd ik vanachteren “aangereden” door iemand achter mij. Ik ging tegen de vlakte en schuurde over het asvalt. Ik kon met de ambulance mee naar het ziekenhuis. Toen ik daar in een rolstoel met mijn skeelers en helm op schoot zat, keek ik mijn ogen uit. Een of andere gek reed rondjes om mij heen met een brancard. Niemand die tegen hem zei dat het niet mocht. Enfin, ik kwam weer in mijn hotel met een taxi, gelukkig wist ik de naam van het hotel. En met mijn verbonden hand werd ik opgewacht door mijn ongeruste medeskeelenaars. Volgende dag weer op skeelers door Paris. Tenslotte rij je niet op je handen.