Geen beter  vermaak dan leedvermaak. Een gezegde waar menig televisieprogramma haar populariteit te danken heeft. Als ik mensen weleens vertel over mijn tochtje, lijkt de interesse vooral gericht op de rampenverhalen, het afzien, de blaren. Is dan werkelijk niemand geïnteresseerd in de hoeveelheid koeien die ik onderweg knuffel?

Vandaag heb ik de eerste tocht van alweer de 5e etappe afgelegd. Vorige week kreeg ik het op mijn heupen en besloot direct een tochtje te regelen. De route lag al grotendeels vast, dus in een avondje was het gepiept. Vooral het af- en aanreizen is vanaf nu een extra factor om rekening mee te houden. Heen ging gelukkig heel soepel.

Dat de eerste etappe meteen een lange was en meteen in de ook wat pittige klimmen had, had ik geloof ik een beetje onderschat. Wat had ik het zwaar vandaag! Duidelijk te lang niet op pad geweest en geen bergen meer in de benen. En het was warm, heel warm.

Gelukkig kreeg ik onderweg geregeld een paar koeien achter mij aan. Gedeelde smart is halve smart. Waarschijnlijk zien die beestjes zelden iemand anders dan de boer en hoopten ze dat ik ze uit die verzengend hete alpenweide zou komen bevrijden.

Vandaag ging ik de grens over met Zwitserland. Nou ja, grens. Een strook met koeien, afgezet met schrikdraad, met aan 2 kanten een douanebord (zonder beambte). Hoezo zit de EU op slot? Tot mijn verbazing ging precies tegelijk met mij een Aziatische dame de grens over. Ik ging van Frankrijk naar Zwitserland. Zij van Zwitserland naar Frankrijk. Tussen de koeien kwamen we elkaar tegen en liet zij haar blijdschap blijken. Ze stond al 20 minuten te twijfelen of ze over durfde te steken en toen ik het schrikdraad van het hek aan Franse zijde loskoppelde, durfde zij eindelijk hetzelfde te doen in Zwitserland. Nu ben ik vandaag weinig wandelaars tegengekomen. Wil niet denken over hoe lang ze daar zou hebben gestaan zonder mijn komst.

Morgen heb ik traditiegetrouw waarschijnlijk enorme spierpijn. Dat hoort op dag 2. Gelukkig heb ik niet zulke lange dagtochten ingebouwd als vorige etappes.

Hey, nu blijk ik toch nog 7 alineas bij elkaar te hebben geleuterd. En dat terwijl ik dit stukje eigenlijk wilde beperken tot: “het was warm, veel te lang en veel teveel berg”.  Want ja, geen beter vermaak dan leedvermaak.

CH0501 Pontarlier – Sainte-Crox
Afstand: 32 km
02-09-2016