Vanochtend heerlijk rustig opgestaan. Heb je een keer een hotel waar ontbijt om half 7 mogelijk is, besluit je het rustig aan te doen en pas om 9.00 uur te beginnen. Dat ik gaandeweg de dag bedacht dat ik toch beter om half 7 had kunnen beginnen om zo direct naar Aken te kunnen kan ik alleen achteraf betreuren.

Als je zo een dag loopt heb je ongeveer 1000 gedachten tegelijk. Van totale onzin tot praktische zaken tot haast geniale inzichten. Ook probeer ik al wandelend al een beetje te bedenken wat ik hier zoal zal schrijven. Vandaag beloofde een saaie tocht te worden. Stroomopwaarts de rivier Wurm volgen. 3km aan de linkeroever, oversteken over een bruggetje en dan 3km aan de rechteroever. En dat 30km lang. Zo had het kunnen zijn.

Het eerste dorpje dat ik vanochtend tegenkwam was Oberbruch. In tegenstelling tot alle Duitse dorpjes tot op heden werd ik niet op kilometers afstand geattendeerd op het bestaan van het dorpje door een kerktoren maar door een paar fabriekspijpen. Toen ik het dorp binnenliep was ik aanvankelijk blij verrast. Mooie industriële architectuur van het soort dat de laatste jaren te snel wordt gesloopt in o.a. Amsterdam. Geen bakkerij in een lieflijk kerkstraatje maar een kroeg in een straatje dat zo in ‘Neighbours’ had kunnen voorkomen. Omdat ik een uurtje had gelopen en pauze had verdiend, besloot ik een colaatje te halen in die kroeg. Tot mijn verbazing zat de kroeg vol (10 uur ‘s ochtends), werd er flink gezopen en flink gegokt. Rauwdouwerstent.
Ik besloot mijn colaatje buiten op ‘het terras’ te drinken. Tegenover mij in het park zat een groep kaalkoppen al veel te rumoerig te genieten van een biertje. Toen ik na een kwartiertje mijn weg vervolgde kwam ik terecht tussen haast Oost-Europese flatgebouwen (model Polen, jaren ’80). Mijn weg vervolgde tussen een andere groep kaalkoppen door. Zeker 20 man (en vrouw) die zich verveeld eeeh zat te vervelen. In gedachten was ik terug in Potsdam waar ik midden jaren ’90 met P. en J. was. Een grimmige sfeer die voor mij in ieder geval aantoont dat nog niet geheel Duitsland profiteert van de relatief goede economie. Omdat er eigenlijk geen weg terug was (omkeren zou TE zijn), besloot ik mijn pad te vervolgen tussen het tuig door. Mij verbazend over de tekens die sommige mensen 70 jaar na dato als tatoeage willen hebben. ‘Gutemorgen’ groette ik. ‘Gutemorgen’ groetten de jonkies en de dames. De oudjes gromden iets onverstaanbaars en keken boos.

De rest van de tocht liep langs de Wurm… tot het moment dat ik niet verder kon. Wegwerkzaamheden. Vloekend (want eigenlijk wilde ik vandaag naar Aken), volgde ik de omleiding en vervolgde mijn weg voor een kilometer of wat langs de treinbaan naar Aken.
Iedereen die mijn blog reeds volgde in toen ik in Nederland liep, weet dat ik een onfeilbaar oog heb voor ‘de spotter’. Ik heb het spotten van spotters zeg maar tot kunst verheven. Spotten op meta-niveau zo gezegd. Al op een kilometer afstand vermoedde ik dat ik dit keer een treinspotter gespot had. Keukentrap… check, fototoestel… check en… niet onbelangrijk, hij stond naar de rails te turen. Toen ik ‘m voorbij liep vroeg ik ‘m of het een beetje wilde lukken vandaag. Na 10 minuten had hij door dat ik Nederlander was (was hij ook) en ging ie los. Al bijna 30 jaar ging ie ieder weekend op pad. Maar ook doordeweek. Specialiteit goederentreinen. Waarom? Omdat die telkens andere locomotieven hebben. Spots: op dinsdag en vrijdag de treinbaan naar Aken, in het weekend vaak Rozendaal of één van de havens in België of Nederland. Mooiste treinen tot op heden: de koninklijke trein (met begeleidende ME-trein voor en na de koninklijke trein) en militaire treinen (vooral in 1991, toen de Golfoorlog net was begonnen). Doel: eigen verzameling. Hij had ooit wel eens geprobeerd om foto’s te verkopen maar meestal werden toch de foto’s van dezelfde mensen geplaatst. Bron van informatie: de verschillende websites van spotters waarop wordt aangekondigd welke treinen, wanneer, waar rijden. En ja, als je om 14.00 uur leest dat een bepaalde goederentrein uit Utrecht vertrekt, kun je dus prima om 15.00 op deze plaats gaan staan.
Het meest verbazingwekkende: het was een geschikte knakker die helder en intelligent uit zijn ogen keek (en zo ook over zijn hobby sprak). Ik besloot spontaan een trein mee te spotten. De goederentrein (zou zeker binnen een kwartier komen), besloot ik over te slaan. (nb mijn wandeltocht liep nog zeker 3 kwartier langs de rails en ik heb geen goederentrein gezien. Volgende week heeft hij weer een kans).

DE0208 Heinsberg – Herzogenrath
Afstand: 31 km
26-07-2013