Dit is al de tweede dag op rij dat de wifi te traag is / niet werkt. U krijgt eerdaags in één keer meerdere berichten.

Ik heb een lezersvraag ontvangen! Leuk dat je mijn blog volgt, K.! Ik heb je een mailtje teruggestuurd en die zul je waarschijnlijk al hebben gelezen voor ik dit stukje kan uploaden. Ik wil drie vraagjes uit je mailtje gebruiken voor dit blog (jaja). Leuke kapstokken voor de komende dagen. Je vroeg me o.a. ‘hoe ik dat doe met slaapplaatsen, met kleding en of het een beetje bevalt’? (kort samengevat). Laat ik met de eerste vraag beginnen.

Vandaag begon eigenlijk al niet goed. Gisteren was ik in Hinsbeck direct toen ik het bos uitkwam neergestreken op een terras. Hier zat ook een pension bij, dus waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan. Ondanks dat het betekende dat ik vandaag 2 km extra zou moeten lopen besloot ik daar te blijven. Toen de vriendelijke eigenaar vroeg hoe laat ik ontbijt wilde, antwoordde ik met mijn standaardwedervraag: ‘vanaf hoe laat is het mogelijk’? Toen de heer geen antwoord wilde geven maar nogmaals mij het tijdstip wilde laten noemen zette ik in op 7 uur. Zichtbaar teleurgesteld liet de gastheer blijken dat het vannacht erg laat voor ‘m zou worden en hij eigenlijk op 9.00 uur of 8.00 had gehoopt. Toen ik glimlachend toeluisterde en hij begreep dat ik inderdaad zo vroeg mogelijk weg wilde, kwamen we na een laatste smeekbede van hem half 8 (vraag het dan niet ! ) overeen.
Toen ik vanochtend op het afgesproken tijdstip beneden kwam was het gehele pension nog in diepe rust. Ik besloot mijn ochtendritueel enigszins om te gooien maar toen ik twintig minuten later nog steeds donker was begon ik te vrezen. Zeker met lange etappes wil ik voor het middaguur al ver over de helft zijn, zodat ik de laatste kilometers als een Clint Eastwood in de woestijn kan door strompelen en toch tijdig arriveer.

Uiteindelijk kwam de beste man om 8 uur en vertrok ik dus (eigenlijk een uur) later dan gewenst.
Het was een prima loopweertje en ik schoot lekker op. Vrij snel was ik bij Kaldenkirchen en had ik de keus of ik snel (via het fietspad, 11km) of mooi (via de grensstreek, 24km) zou lopen. Omdat alles heel soepel ging, koos ik de mooie route. Wie weet kon ik nog een glimp opvangen van een ouderwets grenspaaltje.

De route liep in een keurige U dus ik kon op ieder moment het bos doorsteken en met de GPS de route weer oppakken. Daar ging het weer fout. Tot 2 keer kwam ik in een web van hekwerken terecht die als afrastering diende voor de verschillende afgraafprojecten aldaar. Zeker 8km kon ik bijtellen bij de route (excl. de 2km van de start) om weer terug te worden geleid naar de oorspronkelijke route. Niet leuk.
Toen ik met eerder 45km dan 40km in de benen ruim 10 uur na vertrek in de buurt van Brüggen kwam besloot ik het eerste de beste hotel te kiezen dat zich zou voordoen. Het bleek een jeugdherberg met matrassen van Oost-Europese dikte. Helaas kon ik er niets meer eten maar de de vriendelijke juffrouw wist mij te vertellen waar (1,5km verder) ik zeker nog iets kon eten.
Om half 10 viel ik half dood maar met volle buik op mijn bed. Tot overmaat van ramp bleek de jeugdherberg een kinderkamp te organiseren. Ik heb zeker nog 3 uur rennende, ketende met deuren smijtende kinderen gehoord. Niet één, niet 10 maar zeker 50! Niet dat ze mij wakker hielden. Daar zorgde het flinterdunne matras wel voor.

Geeft dit een beetje antwoord op je eerste vraag?

DE0206 Hinsbeck – Brüggen
Afstand: 36 km
24-07-2013