Vakantievoeten

Het moet ergens begin jaren ’80 zijn geweest toen ik voor het eerst in aanraking kwam met vakantievoeten. Neckerman- en Arke-reizen verstuurden nog dikke, veel te glanzende reisgidsen om het Nederlandse volk over te halen om een reis bij hen te boeken. Turkije was nog niet ontdekt door het grote publiek. Ook Griekenland was nog een exotisch land. Nee, zon en plezier ging je halen in Spanje. All-inclusive (nog voor de term bestond) naar Mallorca. Wie wilde dat niet?
Om twijfelaars nog net het laatste duwtje in de rug te geven prijkten op de folders witte stranden, een azuur-blauwe zee en jawel vakantievoeten. Vakantievoeten van waarschijnlijk een jonge dame met in ieder geval zeer gebruinde benen. Dat deze verleiding in schril contrast stond met de werkelijkheid, daar kwam je pas achter na het boeken van je reis, als de buren in je appartement een Engelse familie bleek.
Ik begreep het direct toen Griekenland en Turkije de plek van Spanje overnamen. Beide landen weigerden immers pertinent om reclame te maken met vakantievoeten.

Sinds een paar jaar waart er een spook door het Europese Facebookland. De vakantievoet is terug. Helaas niet alleen de vakantievoet van gebruinde blondines maar alle dikten en kleuren kom je tegen. Spataders, wratten of kalknagels? Maakt niet uit, zet ze op Facebook!
Vorig jaar viel het voor het eerst op. Niet alleen vage kennissen, maar vrienden, vaak verstandige mensen, voelden de behoefte om hun vakantiekiekjes te verrijken met hun vaak ongewassen voeten. Hadden zij zich collectief aangesloten bij Stichting Voeten Fetishisme Nederland? Of miste ik gewoon een trend? Vrienden die werkelijk veel met fotografie doen, leken bij hun cursusleider om raad te vragen hoe ze nu het beste diepte konden krijgen in hun strandfoto’s: de vakantievoet, hoe zij gebruik kunnen maken van de gulden snede als er geen palmboom in de buurt staat: de vakantievoet of hoe zij optimaal gebruik kunnen maken scherpte/wazigheid-contrasten: de vakantievoet. Ik ben afgelopen jaar verdomme zelfs foto’s van voeten tegengekomen van mensen die thuis een dvd-tje kijken! Een vakantievoet thuis voor de buis! Het moet toch niet gekker worden!
En dan al die ‘vind ik leuk”s. WAT vinden jullie nou leuk? Die voeten? Dat kan toch niet waar zijn? De achtergrond? Maar waarom staan die voeten dan op de foto? Of het gegeven dat weer een vakantievoet-foto is geplaatst? Nou, ik kan mij best voorstellen dat de allereerste vakantievoet fotografisch een leuk nieuwtje was. Net als de eerste foto van een persoon die tegen de toren van Pisa leunde in de jaren ’60 best leuk was. Of zelfs een kanonnenfoto. Maar vakantievoeten… KUN-NEN ECHT NIET MEER !

Gisteren kreeg ik een mailtje waarin mij werd gevraagd hoe het met de voeten ging. Of ik al blaren had. Wel, na ruim 100 km kan ik gelukkig melden dat ik nog steeds blaarloos ben. Voor de geĂ¯nteresseerden, zie bovenstaande foto. Vandaag gestart zonder ook maar een centje last, ik denk dat ik langzaam geoefender raak. Een mooie tocht langs Hoge Vuursche, Lage Vuursche, Soest, Soesterberg, Austerlitz naar Doorn. Gelukkig vrij bosrijk, hoewel het op het hoogtepunt van de dag (rond het afgebroken vliegveld Soeterberg) wel erg warm was. Nu bij een wederom prachtig gelegen B&B in Doorn. Een landgoed zo groot als 2 voetbalvelden. Oud-Rijk Nederland moet zeker bij schnabbelen.

NL0104 Hilversum – Doorn
Afstand: 32 km
18-06-2013